Bedreiging is het opzettelijk creëren van vrees of angst bij een ander. Van bedreiging is onder meer sprake als opzettelijk gedreigd wordt met openlijk geweld tegen personen of goederen, met een misdrijf tegen het leven gericht, met zware mishandeling, met verkrachting of met brandstichting. Bedreiging is strafbaar gesteld in artikel 285 Sr.

Bedreiging met eenvoudige mishandeling of bijvoorbeeld vernieling is niet strafbaar gesteld, maar de scheidslijn tussen een strafbare en niet-strafbare bedreiging is soms dun. Voor een strafbare bedreiging is niet vereist dat degene tegen wie de bedreiging is geuit dit als zodanig heeft ervaren. Wel moet de bedreiging van dien aard zijn en onder zulke omstandigheden zijn gedaan dat deze in het algemeen een dergelijke vrees kan opwekken. De vorm van de bedreiging doet niet ter zake. Het kan zowel mondeling, schriftelijk als in gebaar plaatsvinden.

De bedreiging is pas voltooid als degene die bedreigd wordt ervan op de hoogte raakt. Een bedreiging kan zowel direct als indirect, dus via een ander, worden gedaan. Bij indirecte bedreigingen is wel vereist dat de bedreiger de opzet heeft dat de bedreigde op de hoogte raakt van de bedreiging.

Stalking
Van stalking of belaging is sprake als iemand wederrechtelijk stelselmatig opzettelijk inbreuk maakt op de persoonlijke levenssfeer van een ander met het oogmerk die ander vrees aan te jagen, te dwingen iets te doen of te dwingen iets niet te doen.

Het opzet van de dader dient erop gericht te zijn dat een inbreuk wordt gemaakt op de persoonlijke levenssfeer van een ander. Met persoonlijke levenssfeer wordt de privacy bedoeld. Dit strekt zich niet alleen uit tot besloten ruimtes, maar ook tot andere ruimtes zolang de betrokkene in redelijke zin aanspraak kan maken op de privacy. Het ongewenst bellen, het hinderlijk volgen, het ongevraagd en ongewenst toezenden van e-mails of brieven, het zijn allemaal voorbeelden van inbreuken op de persoonlijke levenssfeer.

Niet elke inbreuk op de persoonlijke levenssfeer wordt gekwalificeerd als belaging. In de eerste plaats moet de inbreuk wederrechtelijk zijn, dat wil zeggen zonder een uitdrukkelijke erkend subjectief recht. Daarnaast is het doel van inbreuk relevant. Het doel moet zijn dat iemand iets doet, niet doet of vrees aangejaagd krijgt. Daarnaast is pas van staking sprake als de inbreuken stelselmatig plaatsvinden, dat wil zeggen gedurende een bepaalde periode met een bepaalde intensiteit. Belaging is een klachtdelict en vervolging vindt dus niet plaats zonder klacht.

FTW Advocaten heeft ruime ervaring in zaken waarin bedreiging en/of stalking aan de orde zijn.

Neem voor meer informatie vrijblijvend contact op met FTW Advocaten.